در قسمت اول از بازخوانی پرونده سوریه، هادی معصومی زارع درباره تاریخچه روابط ایران و سوریه پیش از انقلاب توضیح داد و گفت دشمنی مشترک با عراق تحت زعامت صدام باعث شده بود که حافظ اسد سعی کند در مواردی به شاه نزدیک شود. معصومی همچنین توضیح داد که چگونه ترس نظامهای استبدادی عربی از انقلاب ایران و امکان صدور انقلاب باعث شد که این نظامها همگی پشت سر صدام جمع شوند و از او حمایت کنند و حکومت سوریه باز هم به همان دلیل دشمنی مشترک با عراق به جمهوری اسلامی نزدیک شد. اگرچه این نزدیکی ذاتی و استراتژیک نبود. معصومی همچنین از لایه‌های مختلف حکومت بعث گفت و نقش گارد قدیم را که بیشتر به شوروی گرایش داشتند و اسلامگرایی را خطری جدی میدانستند توضیح داد.
در قسمت دوم معصومی زارع از وقایع سال دو هزار و چهار و اخراج سوریه از لبنان شروع کرد و به ریشه‌های ناآرامی‌ها یا انقلاب سال دو هزار و یازده سوریه رسید. و حالا در بخش سوم بالاخره میپرسیم چه مجموعه اتفاقاتی ایران را متقاعد کرد تا از دولت سکولار اسد حمایت کند و چنین هزینه سنگینی بدهد و وارد جنگ سوریه شود.
راوی ما برای بازخوانی سوریه دکتر هادی معصومی زارع است. معصومی زارع که دکترای خود را در مطالعات خاورمیانه از دانشگاه تهران گرفته نویسنده چند کتاب است از جمله: «از فرانکفورت تا رقه: گفتگو با اعضای داعش»، «روایت جذب: اسباب گرایش به جنبش‌های جهادگرای سلفی»، «بوی انار و انتحاری: یادداشت‌های روزانه از نبرد با داعش در حویجه عراق» و «عنوان کتاب اخر:
جنبش های فروملی از واگرایی تا همگرایی استراتژیک: تجربه امل و حزب الله لبنان».
معصومی زارع همچنین نویسنده کانال تلگرام منبثات است:
t.me/monbathat
