در قسمت اول هادی معصومی زارع درباره تاریخچه روابط ایران و سوریه پیش از انقلاب توضیح داد و گفت دشمنی مشترک با عراق تحت زعامت صدام باعث شده بود که حافظ اسد سعی کند در مواردی به شاه نزدیک شود. معصومی همچنین توضیح داد که چگونه ترس نظامهای استبدادی عربی از انقلاب ایران و امکان صدور انقلاب باعث شد که این نظامها همگی پشت سر صدام جمع شوند و از او حمایت کنند و حکومت سوریه باز هم به همان دلیل دشمنی مشترک با عراق به جمهوری اسلامی نزدیک شد. اگرچه این نزدیکی ذاتی و استراتژیک نبود. معصومی همچنین از لایه‌های مختلف حکومت بعث گفت و نقش گارد قدیم را که بیشتر به شوروی گرایش داشتند و اسلامگرایی را خطری جدی میدانستند توضیح داد.
در قسمت دوم از وقایع سال دو هزار و چهار و اخراج سوریه از لبنان شروع میکنیم و به ریشه‌های ناآرامی‌ها یا انقلاب سال دو هزار و یازده سوریه میرسیم و در نهایت می‌پرسیم ایران چرا حاضر شد چنین هزینه سنگینی بدهد و وارد جنگ سوریه شود.
راوی ما برای بازخوانی سوریه هادی معصومی زارع است.
